ZAMBIA, een geweldige ervaring dankzij stichting TTH

Inmiddels is het zover! Zes dagen voor vertrek werd het duidelijk. Ik ga naar Zambia! Ik was er mentaal totaal niet op voorbereid. Waar ligt Zambia? En klopt dat, Zambia? Moet dat geen Gambia zijn?? Ik wist niet wat ik moest verwachten. Heb ik wel schoon drinkwater, kan ik douchen en wat ga ik eten?? Wat maakt het ook uit, ik ga met een heel ander doel, ik ga andere mensen en vooral kinderen blij maken! Ik wilde altijd al naar Afrika en dit was voor mij de juiste tijd. Het was ‘meant to be’ bedacht ik me achteraf! Zenuwachtig van alles wat op me zou afkomen, maar extreem gelukkig en enthousiast. Ik zat met mijn gedachten bij mijn 2 kinderen van 4 en 7 jaar die ik voor een paar dagen achter moest laten. Afscheid nemen viel me zwaar en dan was mijn lange reis met veel emotionele waarde nog niet eens begonnen.

We hebben in Zambia de kans gehad om heel veel kinderen blij te maken. Bij elkaar ruim 400 kilo aan spullen uitgedeeld en het was niet genoeg. Met pijn in mijn hart heb ik sommige kinderen moeten zeggen dat ik niks meer had. Kinderen zonder schoenen en kinderen zonder speelgoed. Kinderen die een gat in de lucht sprongen van een ballon, lollypop of haarband. De knuffelbeertjes waar onze kinderen niet naar omkeken hebben daar heel wat kinderen blij gemaakt. Kinderen die heel veel dankbaarheid en bescheidenheid tonen, waar onze kinderen nog wel iets van kunnen leren.

Nu ben ik al twee weken terug, herenigd met mijn gezin in mijn warme huis met gas, water, elektriciteit en met genoeg kamers voor ons allemaal. Elke dag weer denkend aan Zambia en de mensen die daar met z’n 6 moeten leven in een 2 kamer ‘woning’ van 16m2. Of de weeskinderen die geen degelijk matras of linnengoed hadden en dan met z’n 40 in een ruimte moesten slapen. Op dat moment met stomheid geslagen, maar eenmaal terug heb ik de enorme impact van deze reis gemerkt. Van de ene realiteit terug naar de andere. Ik word er bedroefd en emotioneel van. Ik besef me dat wij enorme geluksvogels zijn. Geluk dat we in Nederland zijn geboren en dat we naar school moeten en mogen gaan. Geluk dat we hoe dan ook maandelijks inkomsten hebben. En wat hebben wij een geluk dat wij goed voor onze kinderen kunnen zorgen en dat er goed voor ons gezorgd kan worden.

Ik ben erg dankbaar voor het leven dat ik mag leiden, maar ik realiseer me ook dat we met z’n allen meer voor de hulpbehoevende mensen kunnen doen.

Ik ben fysiek terug in Nederland, maar mentaal nog in Zambia en ik voel een leegte. Ik realiseer me dat geen enkele woord mijn gevoelens juist kan omschrijven. Ik moet meer kunnen doen. Ik wil meer voor deze mensen betekenen. Daarom weet ik dat het niet bij deze ene keer blijft… ik ga door!

Ik weet nog niet hoe, maar ik ga zeker door!

Een korte periode, maar een van de mooiste tijden van mijn leven.

Bedankt Zambia!